روزی که رستم سَنبُل این سر زمین بود
دنیا شبیه حلقه و ایران نگین بود


کورش که اواندیشه اش لوح بشر گشت

منشور او تضمین دنیای نوین بود

خورشید چون بر سطح ایران میدرخشید
سر حد او گسترده تا دیوارچین بود

در گردش تاریخ این اندیشه له شد

بد عهدی دوران که میگفتند این بود

در خواب بودیم و به کورش کذب گفتیم

غافل از آن بودیم دشمن در کمین بود


هر چند ایران پر زگلهای بهاریست
بوی رز آبی به از عطر ثمین بود


یاد آوریم از پرچم پر رنگ ایران

روزیکه در صدر جهان ایران زمین بود

یارب تو با ایرانیان قهری هنوزم

یا قسمت ما مردم ایران چنین بود

                                                                                              مهدی برهانی

رز آبی = 
گلی افسانه ای که بویدنش باعث فراموش گذشته میشود ! بوی این گل فقط برای فراموش عشق و محبت بی اثر است .

نظرات در مورد این شعر: http://www.shereno.com/11760/11468/156005.html