تو قلم بیار و کاغذ جوهرش رَ مو مُدُم
یکی دٍٍِِِِِيره بِیِرَه قِر کِمَرِش رَ مو مُدُم

آقا داماد به نِنَش گُف یک و دو نکن با مو
غیر شغلم جِوابایِ دگرِش رَ مو مُدُم

بابایَ از روی ایوون انگاری داد میکشید
تو بگو پیتزا فروشُم موتوِرِش رَ مو مُدُم

شیرینی هم که ِدِگَه مگه حالا کاری دِرَه
آرد و روغن رَ بیاری شکرش رَ مو مُدُم

دو تا کارتَ مُبُری تا خانه عمه بتول
دایی و خاله و مَمَّد پسرش رَ مو مُدُم

خرج مُطربا گُرُونَه اَلِکی پول میگیرن
خوب ِبِرَن ماه عسل پول سِفَرِش رَ مو مُدُم

خونچه و جِهازِ رَم مثل قدیما مُبُرِم
خِرت و پِرتاشِ بیارن نِفَرِش رَ مو مُدُم

.....
حاج خانم چادرشَ روی دِماغِش کشیدهَ
بعدشم یواشکی گفت خِبَرِش رَ مو مُدُم

بابایِ عروس صدا زد سِکینه وَخِز بُرو
جِوابَ ای شا دامادُ پدرش رَ مو مُدُم

.....
کلاس مِشَدیا بالا تر از ای حرفایهَ
ولى باز عروسى شد زود خِبَرش رَ مو مُدُم
                                                                                  مهدی برهانی

این فقط یک طنز ادبی است با موضوع در مجلس بله برون كه به لهجه مشهدی وبه سفارش یکی از دوستان سرودم.

نظرات در مورد این طنز: http://www.shereno.com/11760/15299/136103.html